«Αχ κουνελάκι κουνελάκι , φλας που έχεις να φας.
Μέσα στα χέρια της Ερμιόνης, γλύκες παντού σκορπάς.
Μη μου γυρίζεις τη φατσούλα
Μη με κοιτάς κρυφά.
Κάτσε ν’ αράξεις, στην πολυθρόνα.
Βούλιαξε μαλακά».
Είμαστε συνδεδεμένοι με τη φύση, με την έμψυχη και την άψυχη.
Με την πέτρα αλλά και με το γεράκι.
Η αγκαλιά ενός ανθρώπου με ένα ζώο είναι η επισφράγιση της σύνδεσης.
Είναι η χημεία και η φυσική μαζί.
