Φωτογραφία γάμου.
Καλησπέρα, καλησπέρα.
Σας παρουσιάζω έναν ακόμα γάμο. Ένα γάμο από τα παλιά.
Θα μου πεις γιατί από τα παλιά;
Διότι αυτός ο γάμος, ήταν γάμος ορόσημο. Ήταν ο πρώτος γάμος
που κατάλαβα τι μου αρέσει και τι μου ταιριάζει σαν φωτογράφος γάμου.
Ήταν ο πρώτος γάμος που αφέθηκα στη ροή των πραγμάτων χωρίς το κυνήγι
των τυπικών φωτογραφικών στιγμών. Αυτές οι τυπολατρικές στιγμές με στοίχειωναν καιρό.
Το ότι έπρεπε να γίνω φωτογραφικά αρεστός στους πολλούς και ν ’αφαιρέσω το δικό μου ωραίο από τη ματιά μου,
στο γάμο αυτόν δεν έγινε πράξη. Είπαμε ορόσημο.
Στην φωτογραφική απελευθέρωσή μου δεν ήμουν μόνος.
Η Νατάσα και ο Φίλιππος ήταν η κινητήριος δύναμη, ήταν οι εμπνευστές μου, ήταν οι από
μηχανής θεοί μου.
Είναι ευδαιμονία και συνάμα γοητευτικό να είσαι δημιουργικός και αποδεκτός από ανθρώπους και προσωπικότητες που ασπάζεσαι κι εσύ.
Οκ το ξέρω σας κούρασα με τις αμπελοφιλοσοφίες μου.
Ένα είναι το κρατούμενο.
Ο φωτογράφος γάμου πρέπει να διακρίνεται για τη φωτογραφική του ταυτότητα.
Ο φωτογράφος γάμου θα πρέπει να νοιώθει φωτογραφικά ελεύθερος να δημιουργήσει φωτογραφίες που πρώτα αυτόν θα αγγίξουν.
Δεν χρειάζεται να το ξαναλέμε. Η φωτογραφία γάμου αλλιώς.
Μ ’αυτά κι μ ’αυτά πείνασα.
Καλή όρεξη.
