Φωτογραφία γάμου.
Ο γάμος της Νένας και του Αποστόλη είναι από τους αγαπημένους μου.
Φωτογραφικά είναι τα κριτήρια
και όχι μόνο.
Η φωτογράφιση της επόμενης ημέρας δεν υπήρξε, δεν έγινε ποτέ. Το ζεύγος ήταν αντίθετο με αυτήν την ιδέα.
Καλά έπραξε. Καλά επέλεξε.
Λέω εγώ τώρα.
Κλέψαμε λίγο χρόνο μετά την τελετή και πριν τη δεξίωση για τη παραδοσιακή φωτογράφιση των νεονύμφων.
Είχαμε στη διάθεσή μας το παλιό σπίτι της γιαγιάς του Αποστόλη.
Λάθος, όχι το παλιό σπίτι της γιαγιάς του Αποστόλη αλλά το σπίτι της γιαγιάς του Αποστόλη.
Τα λόγια περιττά. Ένας χώρος που γεννούσε αναμνήσεις.
Μπροστά μου πέρασαν εικόνες και φράσεις από την ταινία πολίτικη κουζίνα.
Εντάξει, αρώματα από μπαχάρια δεν μύρισα.
Τα κοψίδια από την πλατεία του χωριού κυριαρχούσαν.
Το γλέντι είχε αρχίσει. Νομίζω ότι ξέφυγα λίγο από το θέμα.
Οι φωτογραφίες γάμου μιλάν από μόνες τους.
Τώρα επανήλθα με συντομία.
Η φωτογραφία γάμου αλλιώς.
οκ για δες κι αυτό το γάμο: Μαρία- Νίκος
