ΒΑΠΤΙΣΗ ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ.
Tι κι αν με λένε Μαμαλάκη, δε μου αρέσει το φαϊ.
Εγώ έχω αγάπη άλληνε, δεν είναι άλλη απ’ το κερί.
Με ξάπλωσαν σ’ ένα πανί, παρέα μ’ ένα καπέλο.
Και γω τους αποκρίθηκα, μπαρμπάδες δεν το θέλω.
Έριξα κλάμα δυνατό, κερί να παν να φέρουν.
Τους το’ δειξε το χέρι μου, κάνουν σα να μη ξέρουν.
Μα εγώ το διεκδίκησα, δυνάμωσα το κλάμα.
Και είδα μεταμέλεια, σα ν’ άλλαξε το πράγμα.
Για μια στιγμή μου το’ δωσαν, μετά το ξαναπήραν.
Και γω τα κλάματα έβαλα, ήμουν σα να με δείραν.
Αυτός ο φωτογράφος βάπτισης, που έστηνε τα πλάνα.
Έβαλε μες το πλάνο του, και δύο αεροπλάνα.
Για να με ξεγελάσουν, έβαλαν, στα δάχτυλα τσιγάρο.
Μα δε με κοροϊδεύουνε, το είπα στον κουμπάρο.
Έβαλε τον πατέρα μου, στα χέρια να με πάρει.
Και να με πάει στα κεριά που στέκονται, δίπλα απ’ το παγκάρι.
Χραπ να το πιάσω έκανα, να το εξεριζώσω.
Να με φωτίζει του ζητώ, σωστά να μεγαλώσω.
Κι’ όταν γενεί με το καλό, αυτό και μεγαλώσω.
Κεριά θα σπέρνω γύρω μου, το φως να μεταδώσω.
Δες κι αυτό: babes in studio
