μονόλογος διάλογος- φωτογραφίες γάμου
Χιόνια στο καμπαναριό.
Ρύζια είναι καλέ!
Ποιος μιλάει;
Ο φωτογράφος του γάμου.
Ποιου γάμου;
Εσύ για ποια ρύζια λες;
Α αυτού του γάμου, οκ.
Εσύ ποια φωνή είσαι, δεν σε βλέπω.
Είμαι η φωνή της Μαρίας. Και γιατί δεν σε βλέπω;
Είμαι στο μυαλό σου, είμαι και πελάτισσα και έχω πάντα δίκιο.
Αυτό είναι σχετικό. Θεωρίες… Πάντως με τον άντρα σου βλέπουμε χιόνια στο βουνό, εκεί που πάμε εκδρομές.
Τον Κώστα;
Έχεις κι’ άλλον άντρα;
Όχι αυτόν που παντρεύτηκα. Στην Αγιά Σοφιά, εκεί.
Πού καλέ; Στην Κωνσταντινούπολη; Στη συμβασιλεύουσσα.
Πόσα ξέρεις… Κανονικά έπρεπε να είσαι στο μυαλό του Κώστα, αυτός σε έχει συνέχεια στο μυαλό και όταν είμαστε στο βουνό, αυτός βλέπει το βουνό και χάνει το δάσος.
Τον αγαπώ.
Το ξέρω. Και δεν το αδικώ επίσης. Το φόρεμα είχε κάτι από φύση που τόσο αγαπά. Σου θυμίζω νιφάδα από χιόνια θες να πεις;
Δεν ξέρω, εσύ διακοσμείς, θεματικός ήταν ο γάμος;
Εσένα πώς σου φάνηκε;
Είχε θέμα.
Ωραία, τι συμπεραίνεις λοιπόν.
Μπερδεύομαι πολύ.
Γιατί αυτό;
Γιατί εκεί που λέω είναι το θέμα χιόνια και βουνό, να σου η μπλε η γόβα.
Και τι σημαίνει αυτό;
Ε εδώ τώρα πάμε σε νησί.
Δεν σε καταλαβαίνω.
Και γω βρίσκομαι σε σύγχυση.
Επειδή και ο άντρας μου αυτός ο υπέροχος είναι στα μπλε;
Ναι, έπρεπε να κάνετε τον γάμο στις Κυκλάδες. Θα πήγαινε πολύ. Θα σας πήγαινε πολύ.
«Κύριε Ιωακειμίδη το πάρτι τελείωσε, έχετε μείνει τελευταίος»
