Πριν χρόνια. Όχι πολλά. Βάδιζα γοργά για το αμάξι. Μόλις είχαμε φύγει
από την προετοιμασία της νύμφης. Έπρεπε τάχιστα να κατευθυνθούμε
προς εκκλησία μεριά.
Ξάφνου, μπροστά μου αντικρίζω ένα υπέροχο graffiti.
Έμεινα άναυδος από την ομορφιά και τη γοητεία όχι μόνο της ζωγραφιάς
αλλά και της φιλοσοφίας -χειρονομίας του δημιουργού.
Δεν έχασα στιγμή. Σήκωσα τη φωτογραφική μου μηχανή και το ”έκανα” δικό μου.
Ήταν η αρχή ,το έναυσμα ν`αρχίζω να συλλέγω εικόνες άσχετες με την αφήγηση ενός γάμου
και να τις ”παίρνω” μαζί μου.
Μαζεύτηκε αρκετό υλικό. Είναι ευκαιρία σιγά σιγά να τις ονοματίσω και να τις παρουσιάσω.
Νομίζω άνετα μπορείς να μ`αποκαλέσεις και ρακοσυλλέκτη.
Αφού σύμφωνα με τη δική μου οπτική δίνω μορφή, ζωή, υπόσταση,
σε φαινομενικά ”άχρηστες” φωτογραφίες.
