προσωπογραφία
προσωπογραφία- ζωγραφική αναπαράσταση του προσώπου. Εδώ δεν έχουμε ζωγραφική.
προσωπογραφία- δια λόγου περιγραφή της ψυχικής φυσιογνωμίας
προσωπογραφία- η απεικόνιση μιας κατάστασης με το λόγο ή την εικόνα.
Βρήκα ένα καταπληκτικό άρθρο για το πορτραίτο στη φωτογραφία.
Είναι του Πέτρου Χρηστίδη.
Το σχετικό λινκ είναι το ακόλουθο: https://www.fotoart.gr/arthra/portrait/index.html
Η εργασία αυτή του Πέτρου Χρηστίδη παρουσιάστηκε στο Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης τον Απρίλιο του 2006
στα πλαίσια της φωτογραφικής έκθεσης με θέμα το πορτρέτο.
Παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το έργο του.
Ο φωτογράφος
Ο φωτογράφος πορτρέτου και στις τρεις περιπτώσεις προσωπογραφίας, δηλαδή όταν το μοντέλο δεν ξέρει ότι φωτογραφίζεται, όταν ξέρει και αδιαφορεί ή όταν ξέρει και συναινεί αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να γίνει ένας ξερός αντιγραφέας της πραγματικότητας και το αποτέλεσμα να είναι τελείως επίπεδο και αδιάφορο.
Η γενικότερη παιδεία του φωτογράφου, η γενική παιδεία της τέχνης, η ειδική φωτογραφική παιδεία και η γνώση του μέσου δηλαδή της τεχνικής της φωτογραφίας είναι τα εφόδιά με τα οποία μπορεί να σταθεί πίσω από την κάμερα και απέναντι από το μοντέλο.
Έτσι θα είναι σε θέση να αναπτύξει τους κώδικες επικοινωνίας με το πρόσωπο και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια οπτική διαλεκτική μαζί του.
Πρέπει να λειτουργήσει με το δίπολο σχήμα πομπός – δέκτης.
Αποστέλλει τα κατάλληλα μηνύματα προς το μοντέλο, το ενεργοποιεί, και στη συνέχεια σαν δέκτης συλλαμβάνει τα αντιδραστικά μηνύματα του μοντέλου, τα επεξεργάζεται με τους αλγόριθμους του μυαλού και της καρδιάς του και… στην κατάλληλη στιγμή πατάει το κουμπί του κλείστρου της κάμερας.
ΠΟΡΤΡΕΤΑ
Πάντα πίστευα στο γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλοκο και κυρίως αντιφατικό πλάσμα.
Όχι μόνο είναι δύσκολο να έχουμε ξεκάθαρη και σαφή άποψη για το συνάνθρωπό μας, αλλά ακόμη και για τον ίδιο τον εαυτό μας. Πάρα πολλές φορές μας ξαφνιάζει ο ίδιος ο εαυτός μας και μας κάνει να αναρωτιόμαστε εάν είμαστε εμείς αυτοί. Η συμπεριφορά μας είναι γεμάτη από αντιφατικές στάσεις .
Πάνω σε αυτή τη θέση προσεγγίζω το πορτρέτο χρησιμοποιώντας το κάδρο μέσα στο κάδρο.
Φωτογραφίζω το μοντέλο και δημιουργώ το πορτρέτο του. ΔιασπώΣτη συνέχεια τοποθετώ το μερικό πορτρέτο μέσα στο οπτικό πεδίο του σκοπεύτρου της μηχανής μαζί με το μοντέλο.
Το πρόσωπο δε φαίνεται κανονικά παρά είναι εικονικό. Διασπάται η φυσική ενότητα του ατόμου σε δύο.
Ο δυϊσμός αυτός παραπέμπει στην πολυπλοκότητα και αντιφατικότητα του ανθρώπου. Και αρχίζει ένα παιχνίδι με το θεατή.
Το βλέμμα του αναγκάζεται να κινείται από το εικονικό πρόσωπο στο πραγματικό σώμα, ένα εσωτερικό ταξίδι μέσα στο τελικό κάδρο χωρίς ποτέ να είναι σίγουρος αν τα δύο αυτά στοιχεία της εικόνας είναι συμβατά.
2006 © Πέτρος Χρηστίδης
