Και το όνομα αυτού, Έκτωρ!
Όχι δεν πρόκειται για βάπτιση. Ο φωτογράφος γάμου
άφησε τους γάμους και τις βαπτίσεις και
μεταφέρθηκε σε άλλα λημέρια.
Φωτογραφίζει άνδρες, γυναίκες, σκυλιά, γατιά κι
άλλα ζωντανά άμα λάχει.
το κείμενο το έγραψε η συνοδοιπόρος και συγκάτοικος του Έκτορα,
Μαρία Μερτίκα
την ευχαριστώ πολύ.
Πόσο μπορεί να αλλάξει η ζωή σου ένα τετράποδο φουντωτό μπουρέκι?
Η μέρα που ο μικρός ξετρύπωσε από κάτι παγωμένους θάμνους σ`ένα χωριό στην Αλεξανδρούπολη,
μόλις τριάντα ημερών, ήταν αυτή που θ`άλλαζε τις ζωές όλων μας.
Εκείνος απέκτησε όνομα κι εμείς ένα κουταβόμωρο.
Ο Έκτωρ μπήκε στη ζωή μας σαν ένας μικρός δαίμονας της Ταζμανίας.
Ανατρέποντας τα όλα. Από κάθε άποψη.
Κανείς δε σε προετοιμάζει για τις τριχόμπαλες που μαζεύονται καθημερινά σε κάθε γωνιά του σπιτιού.
Για τις βόλτες που πρέπει να βγεις μαζί του.
Είτε σκάει ο τζίτζικας είτε ρίχνει καρεκλοπόδαρα.
Για τα γαβγίσματα όταν είσαι κουρασμένος. Για την
εκπαίδευση του, που απαιτεί χρόνο, χρήμα και υπομονή.
Αλλά επίσης κανείς δεν σε προετοιμάζει για τα ατελείωτα φιλιά που σου δίνει.
Για τον τρόπο που χώνει τη μουσούδα του κάτω από την μασχάλη σου
όταν θέλει χάδια. Για τα δάκρυα που σου έγλειφε όταν ένιωθες μόνος κι απογοητευμένος.
Για την υπομονή που σου δίδαξε όταν κάνει σκανταλιές.
Για την αγάπη που σου έμαθε ότι κρύβεις μέσα σου.
Για μια ουρά που κουνιέται σαν τρελή από χαρά όταν γυρνάς σπίτι στο τέλος της ημέρας.
Το να υιοθετείς ένα σκύλο είναι κάποιες φορές εξουθενωτικό αλλά σε αλλάζει
ολοκληρωτικά προς στο καλύτερο με τρόπους που δεν ήξερες ότι υπάρχουν.
Για πάντα.
