Δημοσιογράφος: Πείτε μου Πελαγία, πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε ζωγράφος;
Πελαγία: Από μικρή καταπιανόμουν με μαρκαδόρους, μπογιές και οτιδήποτε είχε να κάνει με χρώμα.
Όταν μεγαλώνοντας είδα τις φωτογραφίες βάπτισης μου, πρόσεξα πως ακόμα και εκεί, κρατούσα μαρκαδόρους.
Δημοσιογράφος: Θεωρείτε λοιπόν πως η ημέρας της βάπτισης, συνοδεύτηκε και με ένα ακόμα χρίσμα;
Πελαγία: Είμαι σίγουρη. Έψαξα και βρήκα αργότερα το όνομα του φωτογράφου βάπτισης,
επικοινώνησα και τον ρώτησα για ποιο λόγο σκέφτηκε να με φωτογραφήσει με αυτόν τον τρόπο.
Είχα εξαιρετικά μεγάλη περιέργεια.
Δημοσιογράφος: Και τι σας απάντησε;
Πελαγία: Καταρχάς μου είπε αστειευόμενος, πως ήμουν σαν ζωγραφιά. Σοβαρεύοντας όμως αργότερα την συζήτηση,
μου είπε πως αν προσέξω καλά, συνολικά η φωτογράφηση μοιάζει με μια χρωματική παλέτα. Τον ενέπνευσα.
Δημοσιογράφος: Λέτε λοιπόν πως υπήρξε κάρμα;
Πελαγία: Δεν ξέρω αν ήταν προδιαγεγραμμένο το μέλλον, πάντως μου είπε πως στις ατομικές φωτογραφίες, έβλεπε μια σταρ.
Έγινα όντως διάσημη γιατί από μωρό με βούτηξαν στο χρώμα; Δε γνωρίζω.
Παρόλα αυτά, ως ρομαντική καλλιτέχνις, θέλω να μη πιστεύω στις συμπτώσεις.
Δημοσιογράφος: Ένας άγνωστος λοιπόν, προέβλεψε για σας μια ζωή.
Πελαγία: Μου αρέσει η τοποθέτησή σας. Θεωρώ πάντως σίγουρα, πως οι μέρες δεν είναι τυχαίες, πως οι άνθρωποι επίσης δεν είναι.
Ο σκοπός λοιπόν αυτού του, Ιωάννη Ιωακειμίδη, για τη ζωή μου, ήταν να μου φωτογραφίσει μια εικόνα που αργότερα έγινε πίνακας.
Σας ευχαριστώ.
