‘Ο,τι πει η μαμά
-Μαμά κοίτα αυτό το σαξόφωνο….
-Όχι Θοδωρή μου, δεν είναι αυτά τα πράγματα για σένα
-Αυτό το ποδήλατο ίσως;
-Το ποδήλατο; Εντάξει καλό είναι, αλλά όχι, όχι άστο καλύτερα
-Μαμά δεν καταλαβαίνω
-Πώς να στο πω, θα το πάω σιγά σιγά
-Ακούω τότε
– Το βαζάκι με το λάδι, βλέπεις , είναι σαν σφαίρα
-Θέλεις να γίνω αστροναύτης;
-Όχι φυσικά, αφήνω εγώ το παιδί μου να πάει μακριά;
-Κάτι άλλο; Δεν σε πιάνω
-Να κοίτα η πιπίλα στην άκρη και αυτή τι ωραίο σχήμα έχει
-Εμένα μου αρέσουν οι ρόμβοι στο φόρεμα της νονάς
-Ρόμβος; Είναι αυτό σχήμα βρε αγάπη μου;
-Αλλά ποιο είναι σχήμα;
-Να ας πούμε το καπέλο, ή και ο κορμός πάνω στον οποίο βρίσκεται
– Ε τι, να γίνω ράφτης; Ξυλοκόπος;
– Είναι υπαινιγμός για το σχήμα
– Ε δεν ξέρω τι θα πει υπαινιγμός
– Αυτό που θέλω να γίνεις αλλά πιο στρογγυλό
-Πιο στρογγυλό; Παλαιστής;
-Θεός φυλάξοι! Η κολυμπήθρα βρε αγόρι μου, το ίδιο σχήμα έχει. Τα σημάδια είναι παντού
– Θες να γίνω κολυμβητής;
-Κοίτα λίγο δίπλα σου, εκεί στη φωτογράφιση. Ένα σωρό μπαλάκια! Τι άλλο να πω!
-Μαμά; Θες να γίνω ποδοσφαιριστής επειδή παίζεις και συ;
-Αγόρι μου εσύ!
Πότε αρχίζουμε προπόνηση;
για δες κι αυτό: Αφιερωμένο στους νονούς μου